Kwento ng Tauhan:
KABULUHAN
NG BUHAY
ni Emmar C. Flojo
ni Emmar C. Flojo
Labis ang pagsisisi ni Jose
habang kumakain sa hapag ng agahan. “Bakit! Bakit pa ba ako isinilang—kung
ganito lamang ako sanay namatay na lang ako,” sambit nito sa kanyang sarili
habang pilit na isinusubo ang kaning may ilang butil ng asin sa kanyang plato.
Mariing pinagmamasdan ng kanyang inay na kararating pa lang upang kunin ang
paglalabhan sa kabilang bahay.
“Ano ba naman ‘yan Jose, ang kanin matatapon! Umayos ka, nagpapakahirap
na nga ako sa paglalabada’y pinaglalaruan mo lamang ang kaning ‘yan. Tandaan mo
anak, ang bawat grasyang nakahain diyan sa hapag ay galing sa aking pawis.
Sanay maawa ka naman,” pagpapaliwanag ng kanyang magulang.
Magkailang linggo na ring
naririnig ang pangaral ng kanyang inay simula nang namatay ang asawa nito. “Ano
ba naman ‘yan inay, sawa na ako sa buhay na ito. Sanay namatay na lamang ako ng
pinanganak mo ‘ko, Boyset na buhay to oh!”
“At ganun...! Pagkatapos
kitang palakihin ganito pa ang isusumbat mo sa akin, wala ka talagang kwentang
anak.”
“Mas mabuti pa ang aking mga
kaibigan naiintindihan ako, eh ikaw nay, neh wala ka ngang oras para sa akin.
Basta lang mapakain mo lang ang iyong anak ay tama na yon sayo ‘yon.” Tumayo si
Jose at kinuha nito ang bag sabay nilisan nito ang bahay papuntang eskwelahan.
Labing-anim na taon na si
Jose, nag-iisang anak ni Aling Lumen sa asawa nitong kamamatay pa lamang
kamakailan lamang. Mag-isa na lang kumakayod siya kaya’t sa pagpapaaral nito sa
kaisa-isa niyang anak sa kolehiyo ay masyadong napakahirap. Wala siyang
maaasahan kundi ang sarili nyang pagpupunyagi sa buhay.
Sa bukanan pa lamang ng
eskuwelahan ay nakasalubong ni Jose sina Brando at mga kaibigan nito. “Hali
kana pare, sumama ka na sa amin” wika ni Brando. Walang pag-aalinlangan tumugon
siya sa paanyaya nito dahil sa nangyaring pagtatalo nito sa kanyang inay. Gusto
niyang makalasap ng ibang ihip ng hangin na magdadala sa kanya ng pagkalimot sa
nangyari sa kanilang mag-ina. “Teka, Saan ba tayo tutungo?” ika niya. “Basta
sumunod ka na lang sa amin!” tugon ni Brando.
Isang madilim at lumang
establisyemento ang pinuntahan nila, nakita ni Jose ang mga nagsisipaghintay na
mga lalaking nagsisipagkwentuhan. Madilim ito at malayo sa mga tao, sulung-sulo
walang makaririnig sayo kundi ang mga taong naroroon lamang.
“Brod! Nandito na pala ang ating
hinihintay” wika ng isang kasamahan ni Brando. “Tamang-tama ‘yan, mabibinat na
naman ang bisig ko” sambit ng isa pa. Nagulat na lamang siyang binigyang galang
ng isa nilang kasamahan ang taong naroroon.
“Master
Magandang Umaga po” sabay yuko ng ulo nito.
“Oh
bakit ‘di ka nagbibigay-galang Jose kina Master”
“Sino
bang Master ang sinasabi mo?’’aniya.
“Bakit,
sino ba sila? Hindi naman sila mga magulang ko para bigyan ko ng galang.”
“Ah
ganun ba! Ganun…”sabay suntok sa kanyang katawan.Napadapa ng tuwiran si Jose sa
pagkakasuntok ng lalaking yaon. “Sige pahubarin na ninyo ang mga iyan.”Agad
itong sinunod ng kasamahan ni Brando. Hinubad nito ang short at ang tira’y
kanilang panloob na pananamit.
“Pahubarin
na rin ang isang ‘yan Brod!” “Oh bakit ganyan ang isang ‘yan, ‘di pa nga
nagsisimula nahimatay na agad, pambihira! Tawanan ang mga kasamahan nito.
“Sige
pahubarin na ‘yan.” Piniringan ang mga mata ni Jose at saglit pa’y naramdaman
na niya ang pagdampi ng matigas na bagay sa kanyang katawan. Paulit-ulit niya
itong naramdaman hanggang humantong ito sa kanyang paghihina. Narinig niya ang
mga kasamahan ni Brando nanagkikisay sa sakit na dulot ng paghagupit ng bagay
na iyon.
Doon siya natutuhan sa
pagkakataong iyon, ang mga agam-agam at hinanakit niya sa buhay. “Masarap pa
ring mabuhay kahit minsay naghihirap ka.” Iyan marahil ang pumasok sa kanyang
isipan buhat ng maranasan niya ang sakit na idinulot ng pagsuway niya sa
kanyang magulang. Naisip din niya ang mga bagay na mula noon na doon na
naunawaan ang tunay na kabuluhan ng buhay. Ang paulit-ulit na panambitan ng
kanyang isipan sa pagkakatayo na tinatahak niya ang daan tungo sa kamatayan.
anong teorya ng panitikan , pinapakita dito?
TumugonBurahinano bayan dipormal or pormal
TumugonBurahinPaano malalaman kung ito ay isang kuwento ng tauhan?
TumugonBurahinhahahahahahahahahahah
TumugonBurahin.
ok
TumugonBurahin.
.
('-')
(:
Ano po Ang tunggalian Nyan??
TumugonBurahin